شعر زیبای حمید مصدق:

 

 

توبه من خنديدي و نمي دانستي

 

من به چه دلهره از باغچه همسايه

 

سيب را دزديدم

 

باغبان از پي من تند دويد

 

سيب را دست تو ديد

 

غضب آلوده به من كرد نگاه

 

سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك

 

وتو رفتي و هنوز،

 

سال ها هست كه در گوش من آرام،آرام

 

خش خش گام تو تكراركنان

 

مي دهد آزارم

 

و من انديشه كنان

 

غرق اين پندارم

 

كه چرا ، خانه كوچك ما سيب نداشت

 

 

 

پاسخ زیبای فروغ فرخ زاد : 

 

 

من به تو خندیدم

چون که می دانستم

تو به چه دلهره از باغچه ی همسایه سیب را دزدیدی

پدرم از پی تو تند دوید

و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه

پدر پیر من است

من به تو خندیدم

 

تا که با خنده خود پا

 

سخ عشق تو را خالصانه بدهم

بغض چشمان تو لیک

 

 لرزه انداخت به دستان من و

 

سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک

 

دل من گفت: برو

 

چون نمی خواست به خاطر بسپارد

 

 گریه تلخ تو را

 

و من رفتم و هنوز

 

سالهاست که در ذهن من آرام آرام

 

حیرت و بغض تو تکرار کنان

 

می دهد آزارم

 

و من اندیشه کنان غرق در این پندارم

که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت

 

 

نظرات شما عزیزان: